پـا بـرهنـه روی دیـوار دلـم
یادداشت های پراکندهپـا بـرهنـه روی دیـوار دلـم
یادداشت های پراکنده10.وطن
نیکا !
اگر بعداً تو این کشور به دنیا اومدی و چیزی راجع به جنگ و شهادت و .. شنیدی لطفاً به من قول بده یک حرف رو هیچ وقت باور نکنی : همه رفتند تا اسلام بمونه ، تا در راه خدا جهاد انجام داده باشن و ...
در اصل همشون برای دفاع از کشورشون رفتن . به تمام افرادی که برای اینکه این خاک مال ما باشه جنگیدند احترام بذار اما لطفاً لیبل نزن و انگیزه هایی که میشنوی رو به ملت ربط نده و تمام انگیزه هاشون رو محترم بدون ، حتی اونهایی که رفتند تا با ترس خودشون مواجه بشن و کاری با کشته شدن در راه دین نداشتند . آدمها خیلی پیچیده اند .
9.شمام می تونید رک بد بگید به من!
پیگیر اخبار بلاگفا ام . دلم میخواهد آرشیوم ، بیش از صد و پنجاه پست موقتم و نظراتم بازگشته باشند .
خبری نیست . بعد از آنکه به آرشیوم دسترسی پیدا کردم ، متوجه شدم اپیزودهای ده گانه ام از بین رفته اند. غول بلاگفا خورده شان و حتی سرویس های مملکت های کافر ! هم نتوانسته اند نجاتشان بدهند.
دلم آرشیو ام را می خواهد و به خودم اجازه ی قضاوت تمام افرادی که هنوز در بلاگفا می نویسند را می دهم و برایشان متاسفم. رک بگویم !
8.اول اون دورانی که توکتاب دینی ها میگفتن!
ترس های اگزیستانسیال مدفون شده در برابر جسارت دیوانه وار و خستگی ناپذیر ، دارند کم کم سر بر می آورند .ترس های از دست دادن ، نرسیدن ، نشدن ... ترس های عدم امنیت و شناخت.
ترس های لعنتی اگزیستانسیال.
7.باب هشتم غزل غزل های سلیمان «2»
اگر آدمى هر آنچه را که در تعلق ِ دستهاى اوست ببخشد
و هر آنچه را که در سراى اوست ایثار کند
به امید ِ آن که اندکى عشق به کف آرد،
تا خود به هیأت ِ عشق درنیاید این همه جهدى بی ثمر خواهد بود.
6.باب هشتم غزل غزل های سلیمان
سال چهارم و قسم به سال چهارم آنگاه که دم بر می آورد .
" تو سخت استوارى، آرى اى نگارین ِ من!
همچون حصارى با کنگره هاى سیمین ، تزلزل ناپذیرى
و چونان دروازه اى از چوب ِ سدر که به سیم و زر اندوده باشند پاى در جائى."
5. چه زمانی؟
دوباره سخن می‌گویم
از شوقِ زندگی
تا شماری بدانند:
زندگی گرم نیست
می‌توانست اما گرم باشد
از آن پیشتر که بمیرم
دوباره سخن می‌گویم
از عشق
تا عده‌یی بگویند:
عشق بود
عشق باید که باشد
از آن پیشتر که بمیرم
دوباره سخن می‌گویم
از اقبالِ دل‌بستن به خوشبختی
تا پاره‌یی بپرسند:
چیست خوشبختی
چه وقت بازمی‌آید خوشبختی؟
اریش فرید
4. از نزار قبانی .
با عشق توست که می پیوندم
به خدا، زمین، تاریخ، زمان،
آب، برگ، به کودکان آن گاه که می خندند،
به نان، دریا، صدف، کشتی
به ستاره ی شب آن گاه که دستبندش را به من می دهد،
به شعر که در آن خانه دارم و به زخم که در من لانه کرده.
3. به همون برکت قسم !
نیکا !
کسی گفت همه دردهای آدم از عشق است ؟
بیخیال بابا !
به همان برکت آن روزها که داری این یادداشت ها را می خوانی و شاید زمانی به به نام هرگز باشد ، قسم ! همه دردهای انسان از دوست نداشتن درست و بی قید و شرط خودش است.
2.بود که لطف ازل رهنمون شود !
" این نیروی خیرخواه به من میگه که دلیلی برای ترسیدن وجود نداره . "
اما من می ترسم.من بازیگری تازه کار در دستان کارگردانی قدر و امین . در دست کارگردانی که هیچ سکانس تصادفی ندارد . هیچ قطعه ای اضافه برای پازلش ندارد . اما نقش پازل را هر ثانیه تغییر می دهد .
من می ترسم . اما تونگذار که این ماجرا به سر بیاید . بگذار بشود . کمکم کن که بشود.
چه بگویم ای همیشه بود و همیشه یافتنی !
نگذار که این ماجرا به سر بیاید . قدرت بده . صبر و جسارت .
می ترسم .
می ترسم این ماجرا به سر بیاید و من گمت کنم .
مهم ترین اتفاق زندگی من !
نگذار که بترسم ! نگذار که به سر بیاید . نگذار گمت کنم .
نگذار و راه بساز . راه بکار . راه بیافرین !
نگذار...
پینوشت: دیالوگ و تصویر از فیلم American Beauty و عنوان از حافظ .
1.سعد در رهست که دوش میان ماه و رخ یار من مقابله بود !
خانه ام در بلاگفا را رها کردم . کاری که دوست نداشتم انجام بدم اما باید انجام می دادم.
عادت داشتم با تغییر برهه های مهم زندگی ام ، وبلاگم را عوض کنم . حالا که دقیق نگاه می کنم می بینم در زندگی ام چندین انقلاب داشته ام . اما الان در زندگی ام هیچ انقلابی رخ نداده است که بخواهم وبلاگم را عوض کنم و شاید این نشانه ای است که انقلابی رخ خواهد داد . امیدوارم که مثبت باشد و زیبا !
در نهایت، سلام دوباره!