38.بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد ...

"تولد زمین را به بزم می نشینم و امیدوارم امسال آن چنان لبریز باشد که پایان یافتن اش اندوه بیاورد و چنان شاد باشد که به هزاران سال غم غلبه یابد . از اعماق قلبم سال فوق العاده ای را برای خودم ، عزیزانم ، دوستانم ، تمام کسانی که این خطوط را می خوانند و من می شناسم و نمی شناسمشان ، برای مردم کشورم ، برای این وطن بنفشه گون ، برای تمام انسان ها و برای تمام دنیا آرزو می کنم ."

سال گذشته همین روزها آرزوی بالا را نوشتم . در مورد دوستان و عزیزان و تمام کسانی که این خطوط را می خوانند و من می شناسمشان و نمی شناسمشان و برای مردم کشورم و یا تمام انسان ها نتوانم نظر سنجیده ای را بنویسم اما برای این وطن بنفشه گون می توانم بنویسم سال بهتر و آرام تر و پویاتری را پشت سر گذاشت.

برای این مادر مشترک ! برای این وطن هزار رنگ به طراوت یک سبزه ی تازه روییده خوشحالم و بار دیگر سالی شاد و متعالی را برای این خطه ی پهناور می خواهم . 

  سال گذشته همین روزها داشتم کتاب بهترین کتاب زندگی شما از نویسنده ی آمریکایی دبی فورد را می خواندم . نوشته بود :" امسال سال تشنگی برای تعالی در تمام زمینه های زندگی شماست ! "

راجع به سال کسل کننده ی نود و چهار صحبتی برای نوشتن نیست. این روزها که پایان نزدیک است ، منصفانه تر می نگرم . سال تعالی بود . سال مسئولیت . سال تلاش . سال تعالی ذهنی . از آن سال هایی بود که بودنش در مقیاس کوچکی مثل سال آینده بی ارزش به نظر می رسد اما مطمئن هستم که در دراز مدت و در طول دوران زندگی ام سال کلیدی ای خواهد شد .

سال نود و چهار را با کوله باری از تجربه با پایان می رسانم و بار دیگر سال پیش رو را برای خودم ، عزیزانم ، دوستانم ، تمام کسانی که این خطوط را می خوانند ، برای مردم کشور و برای این مام بنفشه گون و برای تمام انسان هایی که هستند و یا خواهند بود و این بار برای تمام جهان نیک آرزو می کنم .