100. از فیلم "من"

فیلم "من" فیلمی بود با نمایشنامه ی قوی و بازیگران خیلی خوب اما فاقد پردازش و قالب مناسب . اگر بخواهم راجع به سلیقه ی شخصی خودم در مورد فیلم بنویسم باید بگویم که فیلم را دوست داشتم اما لازم می دانم که بنویسم که به نظرم فیلم در قالبی که بتواند فیلمنامه ی خوب را منتقل کند ریخته نشده بود . 

داستان فیلم راجع به زنی بود مبتلا به اسکیزوفرنی ( در حالی که هیچ کجای فیلم دقیقا این مضمون نشان داده نشد ) که در ذهنش زندگی دارد که در آن زندگی خلافکار است در حالی که در زندگی اش یک موزیسن است و مدرس موسیقی است .  این زن در ذهنش با کسی در رابطه است که به او در مورد سوژه هایی که برایشان کارهای خلاف انجام می دهد اطلاعات می دهد و فرای این ، هر شب پیتزا سفارش می دهد که تصور می کند درون پیتزا میکرو دیسکی وجود دارد که صدای فراتر او را از همه برحذر می دارد و به او می گوید که حتی کسی که به او اطلاعات می داده هم خائن به اوست . ( در حالی که عملاً این صدای ذهن خودش بود ) و فیلم در تمام مدت حول ذهن آذر ( با بازی لیلا حاتمی ) وتناقض و تضاد زندگی فردی و منزوی اش و زندگی ذهنش می گذرد . 

من فیلم هایی که مرتبط با مسائل و مشکلاتی با منشا روان را خیلی دوست دارم و به همین ترتیب این فیلم را و هم چنین شخصیت فردی آذر را دوست داشتم اما دوست داشتم بهتر قالب ریزی شده بود . همین که در سینمای ماجای موضوعات جدیدتر باز شده خودش جای شکر دارد و من امیدوارم این روال حفظ بشود و فیلم های بیشتری از قالب کلیشه ای فیلم های ایرانی دور شود . 

در ادامه ی مطلب مطلب کوتاه دیگری می نویسم راجع به فیلم و خوشحال میشوم اگر کسی نظری یا نقدی راجع به فیلم دارد برای من بنویسد .

 نقدهای دیگری راجع به فیلم "من" خواندم . در کمترین نقدی راجع به اینکه فیلم راجع به مشکلات روانی افراد از قبیل اسکیزوفرنی است نوشته بود .اما من شخصاً با این قالب با توجه به دیالوگ ها و فضاها ارتباط خیلی بیشتری برقرار کردم به چند دلیل :

1.در ابتدای فیلم شخصی که تصویر ندارد و فقط صدایش را داریم به آذر می گوید : " می دونم جای شما اینجا نیست و ما با آدمای معمولی کار نداریم و شما معمولی نیستید " مطمئنا شما وقتی مجرم باشید با این ادبیات و این بار معنایی با شما صحبت نمی شود و این دیالوگ و سکانس در آخر فیلم هم تکرار میشود.

2.فردی که برای بردن آذر به ( تیمارستان یا کلانتری !) می آید به او می گوید : "تو مریضی" و هم زمان با همین سکانس صدای ذهنی اش ( که در قالب میکرو دیسک در پیتزا به او هشدار می داد ) متوقف شد و درون پیتزا گرچه جای میکرودیسک بود اما خودمیکرودیسک نیست.

3.آذر به کسی که برای بردن او ( به تیمارستان یا کلانتری !) می آید می گوید "فردا بیا منو ببر . " و او می پذیرد در حالی که شما به پلیس نمی توانید بگویید بیا و فردا مرا بازداشت کن !

4.فضای خانه ی آذر اصلا طبیعی نیست . هیچ وسیله ای . هیچ نشان خاصی از سکونت از انسان سالم . فقط یک لپ تاپ و یک میز ناهارخوری.